Van alles wat (update)
Door: marloeswiltvank
Blijf op de hoogte en volg Marloes
12 April 2012 | Indonesië, Batavia
Het is al weer een tijdje geleden, maar er gebeurt hier ook zoveel dat we altijd wel iets te doen hebben.
Ik zal beginnen bij mijn dagen op de verloskamers. Dit was namelijk best wel indrukwekkend! We kwamen daar op een maandag ochtend om 8.00 aan. We werden gelukkig opgevangen door een vroedvrouw die een beetje engels kon spreken. Ze wilde ons een rondleiding geven over de afdeling.Bij de laatste kamer aangekomen, nergens op voorbereid lag een vrouw met de benen wijd en gigantisch veel bloed (naar mijn idee) en er stond een vroedvrouw met een baby in de handen. Zo, welkom op de afdeling! Hierna werd er een vrouw binnen gebracht via de emergency. Deze mevrouw was al aan het bevallen. De bevalling ging heel snel. 10 min nadat ze binnen was gebracht was ze al bevallen. Het gebeurde tussen 2 andere patiënten in die voor haar maar even op hun zij waren gaan liggen. Met deze moeder en kind was ook alles goed. Hierna hebben we 2 curettages gezien. Hierbij liggen 2 vrouwen op een kamertje naast elkaar met een gordijn ertussen. Op een tafeltje ligt naast elkaar de instrumenten voor beide vrouwen. De arts begint bij de linker mevrouw. Ze krijgt alleen als verdoving 2 prikken in de baarmoedermond. Hierna gaat hij met een soort schrapertje in de baarmoeder om de resten van de placenta weg te halen. Dit is een bloederig gebeuren. En als de baarmoeder schoon is kun je dit horen. Dan hoor je een soort schrapend geluid, heel apart. Toen hij met deze mevrouw klaar was schoof hij een krukje op en deed de ene kant van het laken dicht met de instrumenten en de andere kant weer open met de schone instrumenten. De volgende mevrouw was aan de beurt.
De volgende dag mochten we mee met een keizersnede. Dit was erg leuk, eerst kregen we operatiekleding aan die echt veelste groot waren. Maar dat was niet erg want we gingen een keizersnede meemaken! Dit was heel erg leuk om te zien het duurde in totaal ongeveer een uur dus dat viel dan ook nog wel weer mee. Ze zijn het langste bezig met het hechten van alles. De dag erna hebben we een bevalling met een vacuümpomp gezien. Dit is ook wel heftig om te zien. Ook omdat ze hierbij de vrouw in moeten knippen en dit echt een akelig gezicht is! Gelukkig was met de baby alles goed, hij had wel een raar hoofd na de bevalling maar dat is logisch.
31-03-2012 Dit was de datum van een feest in Sukabumi, je kunt het een klein beetje vergelijken met een optocht tijdens carnaval. De directeur van het ziekenhuis had geregeld dat wij een eigen praalwagen hadden. Dus daar zaten we dan in de hete zon achter op een wagen te zwaaien naar alle mensen langs de weg. Die vonden het super leuk dat er buitenlandse (blanke) mensen op de wagen stonden. Danielle was als enige in traditionele kleding aangezien wij allemaal te groot waren en het te lang duurde om het speciaal voor ons te laten maken. Rond 13.00 was het afgelopen en zijn we nog even wezen winkelen. In de supermall heb ik een henna tatoeage laten zetten op mijn voet. Dit blijft als het goed is 3 weken zitten. ’s Avonds bij Leo thuis was de stroom uitgevallen en zaten we bij kaarslicht te eten.
De volgende dag zijn we naar een waterval geweest. Hiervoor moesten we wel eerst een uur klimmen en lopen om op de goede plek te komen. Maar eenmaal bij de waterval was het de moeite waard. Het was een hele mooie waterval midden in de natuur. Wij wilden hier natuurlijk zwemmen, maar het water was ijskoud. Dit hielt ons niet tegen en we zijn wel in het water gegaan. Maar helaas hielden we dit niet zo heel lang vol, aangezien het echt te koud was.
5/6-04-2012 We zijn met de directeur van het ziekenhuis en Jeni naar een plek geweest dat 3 uur rijden van Sukabumi ligt. Dit was aan het strand. We kwamen rond 18.00 aan omdat we eerst ’s ochtends nog de discussie hadden met de andere verpleegkundigen. Helaas was het toen al donker. Daarom hebben we wat gegeten en zijn we naar het hotel gegaan. Deze lag strak aan het strand dat was echt gaaf. Want toen we in bed lagen hoorden we de zee heel goed. De volgende ochtend gingen we al om 5.00 uur op pad op naar de punt van een berg te gaan. Hier gingen we de zonsopgang bekijken over de zee. Dit was heel erg mooi! Daarna zijn we naar de besnijdenis ceremonie geweest een team uit het ziekenhuis was bij elkaar om jongetjes uit arme gezinnen te besnijden. Dit was niet zo leuk om te zien, al die huilende en gillende jongetjes. Het team heeft er die ochtend 126 besneden! Hierna zijn we nog over een traditionele markt gelopen en een vismarkt. Daarna zijn we weer richting Sukabumi gegaan. De avond erop zijn we met een collega naar de karaoke geweest. Dat is namelijk bijna het enige wat je hier ’s avonds kunt doen. Maar het viel met mee, het was leuk en gezellig!
Nou mijn verhaal is weer lang genoeg, ondanks dat ik probeerde om het kort te houden. Maar er gebeuren ook zoveel dingen. Dus de rest komt een volgende keer!
Selemat Malam! (goedeavond) allemaal :)
Ik zal beginnen bij mijn dagen op de verloskamers. Dit was namelijk best wel indrukwekkend! We kwamen daar op een maandag ochtend om 8.00 aan. We werden gelukkig opgevangen door een vroedvrouw die een beetje engels kon spreken. Ze wilde ons een rondleiding geven over de afdeling.Bij de laatste kamer aangekomen, nergens op voorbereid lag een vrouw met de benen wijd en gigantisch veel bloed (naar mijn idee) en er stond een vroedvrouw met een baby in de handen. Zo, welkom op de afdeling! Hierna werd er een vrouw binnen gebracht via de emergency. Deze mevrouw was al aan het bevallen. De bevalling ging heel snel. 10 min nadat ze binnen was gebracht was ze al bevallen. Het gebeurde tussen 2 andere patiënten in die voor haar maar even op hun zij waren gaan liggen. Met deze moeder en kind was ook alles goed. Hierna hebben we 2 curettages gezien. Hierbij liggen 2 vrouwen op een kamertje naast elkaar met een gordijn ertussen. Op een tafeltje ligt naast elkaar de instrumenten voor beide vrouwen. De arts begint bij de linker mevrouw. Ze krijgt alleen als verdoving 2 prikken in de baarmoedermond. Hierna gaat hij met een soort schrapertje in de baarmoeder om de resten van de placenta weg te halen. Dit is een bloederig gebeuren. En als de baarmoeder schoon is kun je dit horen. Dan hoor je een soort schrapend geluid, heel apart. Toen hij met deze mevrouw klaar was schoof hij een krukje op en deed de ene kant van het laken dicht met de instrumenten en de andere kant weer open met de schone instrumenten. De volgende mevrouw was aan de beurt.
De volgende dag mochten we mee met een keizersnede. Dit was erg leuk, eerst kregen we operatiekleding aan die echt veelste groot waren. Maar dat was niet erg want we gingen een keizersnede meemaken! Dit was heel erg leuk om te zien het duurde in totaal ongeveer een uur dus dat viel dan ook nog wel weer mee. Ze zijn het langste bezig met het hechten van alles. De dag erna hebben we een bevalling met een vacuümpomp gezien. Dit is ook wel heftig om te zien. Ook omdat ze hierbij de vrouw in moeten knippen en dit echt een akelig gezicht is! Gelukkig was met de baby alles goed, hij had wel een raar hoofd na de bevalling maar dat is logisch.
31-03-2012 Dit was de datum van een feest in Sukabumi, je kunt het een klein beetje vergelijken met een optocht tijdens carnaval. De directeur van het ziekenhuis had geregeld dat wij een eigen praalwagen hadden. Dus daar zaten we dan in de hete zon achter op een wagen te zwaaien naar alle mensen langs de weg. Die vonden het super leuk dat er buitenlandse (blanke) mensen op de wagen stonden. Danielle was als enige in traditionele kleding aangezien wij allemaal te groot waren en het te lang duurde om het speciaal voor ons te laten maken. Rond 13.00 was het afgelopen en zijn we nog even wezen winkelen. In de supermall heb ik een henna tatoeage laten zetten op mijn voet. Dit blijft als het goed is 3 weken zitten. ’s Avonds bij Leo thuis was de stroom uitgevallen en zaten we bij kaarslicht te eten.
De volgende dag zijn we naar een waterval geweest. Hiervoor moesten we wel eerst een uur klimmen en lopen om op de goede plek te komen. Maar eenmaal bij de waterval was het de moeite waard. Het was een hele mooie waterval midden in de natuur. Wij wilden hier natuurlijk zwemmen, maar het water was ijskoud. Dit hielt ons niet tegen en we zijn wel in het water gegaan. Maar helaas hielden we dit niet zo heel lang vol, aangezien het echt te koud was.
5/6-04-2012 We zijn met de directeur van het ziekenhuis en Jeni naar een plek geweest dat 3 uur rijden van Sukabumi ligt. Dit was aan het strand. We kwamen rond 18.00 aan omdat we eerst ’s ochtends nog de discussie hadden met de andere verpleegkundigen. Helaas was het toen al donker. Daarom hebben we wat gegeten en zijn we naar het hotel gegaan. Deze lag strak aan het strand dat was echt gaaf. Want toen we in bed lagen hoorden we de zee heel goed. De volgende ochtend gingen we al om 5.00 uur op pad op naar de punt van een berg te gaan. Hier gingen we de zonsopgang bekijken over de zee. Dit was heel erg mooi! Daarna zijn we naar de besnijdenis ceremonie geweest een team uit het ziekenhuis was bij elkaar om jongetjes uit arme gezinnen te besnijden. Dit was niet zo leuk om te zien, al die huilende en gillende jongetjes. Het team heeft er die ochtend 126 besneden! Hierna zijn we nog over een traditionele markt gelopen en een vismarkt. Daarna zijn we weer richting Sukabumi gegaan. De avond erop zijn we met een collega naar de karaoke geweest. Dat is namelijk bijna het enige wat je hier ’s avonds kunt doen. Maar het viel met mee, het was leuk en gezellig!
Nou mijn verhaal is weer lang genoeg, ondanks dat ik probeerde om het kort te houden. Maar er gebeuren ook zoveel dingen. Dus de rest komt een volgende keer!
Selemat Malam! (goedeavond) allemaal :)
-
12 April 2012 - 14:57
Herma En Rick:
Hoi Marloes!
Zo te lezen heb je weer veel mee gemaakt! En voel je je al wat beter nu? De volgende keer toch maar geen muffin eten:P Veel plezier nog daar!
Groetjes Rick en Herma en een pootje van pumba -
12 April 2012 - 15:01
Jose:
Wat een belevenissen allemaal zo te lezen heb je het echt heel druk
maak maar veel foto's en filmpjes dan kunnen wij die mooi zien als je thuis komt :D
-
12 April 2012 - 16:57
Conny Kastermans:
Wat indrukwekkend allemaal. Misschien mag je niet veel doen maar
je leert hier wel heel veel van.
Heel veel leerzame en leuke momenten nog gewenst.
Trouwens ik hoor net dat je ziek bent geweest. Niet meer doen hoor.
Groetjes van Conny en Willly -
12 April 2012 - 17:29
Jan En Harmke:
Hoi Marloes,
Jeetje, wat indrukwekkend allemaal.
Volgens ons komen jullie daar bijna
ogen en oren te kort. Heb nu facebook maar snap er nog niet veel van. Maar dat komt nog wel. Heb jij
het berichtje van mij nog ontvangen
op facebook? Zal wel niet. Haha
Marloes, we blijven je volgen.
Groetjes Jan en Harmke
-
14 April 2012 - 14:40
Bart En An:
Hi Marloes, leuk om weer een update te lezen! lekker genieten he!
en.. snel weer foto's plaatsen.
liefs, Bart en An -
15 April 2012 - 16:12
Linda:
Ik kan lezen dat je geniet. Tot het volgende verhaal hopelijk maak je nog vele mooie dingen mee in dat verre Indonesie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
